Eric Corton verwelkomt de aanwezigen, en complimenteert hen met hun geduld. "Sommige zaken liggen buiten je invloed, maar daar weten jullie alles van." 

Hij vertelt over zijn achtergrond, zijn ernstig zieke vader, en wat dit met hem als acteur deed. "Ik stond 's avonds op de planken met de voorstelling 'Ma' te spelen wat ik overdag had meegemaakt. Heel onwerkelijk en behoorlijk confronterend. Want zodra ik in de kleedkamer was, checkte ik mijn mobiel om te kijken wat er in de tussentijd was gebeurd, en schoot ik weer in de actie." Verschillende hoofden knikken: een herkenbare situatie. 

Hij gaat in gesprek met Anastassia, die inmiddels 30 jaar in Nederland woont en werkt. "Toen mijn vader overleed, werd de wereld van mijn moeder erg klein. We hebben het even aangekeken, maar er was eigenlijk maar één oplossing: haar naar hier halen. En nu woont ze dus bij mij." Ze vertelt dat de emotie eigenlijk heel snel van bezorgd naar zorgzaam ging. "Het is een voortdurend gevecht in het zoeken naar balans. En je wilt daar anderen niet mee lastig vallen. Soms is het dus best zwaar." 

Als Eric vraagt naar de mooie kanten, glimlacht ze stralend. "Het klinkt raar, maar door het corona-virus ziet de wereld er ineens anders uit. Het zou nu niet eens mogelijk zijn om haar te verhuizen. Het is fijn dat alles al geregeld was, en om hier voor haar te kunnen zorgen. Als ze er ooit niet meer is, dan kijk ik terug op een waardevolle tijd."