Het programma bestaat uit verschillende, elkaar opvolgende onderdelen. Plenair terwijl gastvrouw Hadassah de Boer met een ervaringsdeskundige in gesprek gaat. En in groepjes aan tafel met anderen in een soortgelijke situatie. De gesprekken beginnen voorzichtig oppervlakkig en gaan dan ineens diep de inhoud in. 

Vooral als Hilde vertelt over haar thuissituatie. Haar man heeft een hersenbloeding gehad. Ze combineert werk met zware mantelzorg. Haar verhaal geeft heel veel herkenning in de zaal: "Je moet jezelf opnieuw uitvinden, je relatie herzien. Ik denk zo vaak: 'Dit wil ik helemaal niet. Ik zit in de verkeerde film!'". En "Net als in het vliegtuig 'Zorg eerst voor jezelf en dan voor de ander.' Maar wat daar logisch lijkt, is het dat in het normale leven niet." 

Ook de twee jonge mantelzorgers, die hun moeder helpen met de zorg voor hun depressieve vader, tonen krachtig en kwetsbaar tegelijk. "We zijn zo opgegroeid, we weten niet beter. En ja, soms heb je geen zin, maar als je daaraan toegeeft, krijg je zoveel gedoe en stress, dat je je er maar overheen zet." Waarop de ander aanvult: "Het frustreert wel, hoor, dat ons dit overkomt. Maar ja, je wenst het een ander ook niet toe natuurlijk!"

De twee uur vliegen voorbij. Terwijl er nagepraat wordt met een hapje en een drankje, wordt de inhoud van de goodiebag bekeken. Zoals de enquête en BordjeVol, de speelmethode voor mantelzorgers om hun zorglast en hun zorgkracht in kaart te brengen. En veel informatie waar de mantelzorger met vragen terecht kan. Maar ook leuke attenties van lokale ondernemers die willen laten weten dat ze de mantelzorger 'zien'. 

Na afloop zegt een van hen: "Ik kijk ineens heel anders tegen sommige dingen die ik doe aan. Wat was dit waardevol!"​